به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، ورود حيوانات اهلي چند سالي است که در ايران باب شده است؛ با اين حال با صنعتي شدن زندگي و با کم عمق شدن روابط انساني و گسستگي در روابط خانوادگي، تمايل به داشتن حيوانات خانگي افزايش پيدا کرده است که البته اين اتفاق بعد از جنگ جهاني دوم در اروپا افتاد، تا پيش از جنگ جهاني به اين صورت نگهداري از حيوانات خانگي رايج نبود.
در سالهاي اخير با دارندگان حيوانات خانگي در کشورمان برخورد ميشود، با اين توجيه که نگهداري اينگونه حيوانات يک «مد و نماد فرهنگ غرب» شده است. انتقال بيماري از حيوانات خانگي به انسان، ديگر دليلي است که مخالفان نگهداري حيوانات خانگي عنوان ميکنند و اين برخوردها در حاليست که هم اکنون در عمده مناطق شهر تهران کلينيک – فروشگاه (pet-shop clinic) ايجاد شده که علاوه بر داشتن اورژانس به صورت ?? ساعته مشغول سرويس دهي هستند و اين مهم نشان از بروز مسئله نگهداري حيوان خانگي به بسياري از خانواده هاي ايراني حکايت دارد.

هم آغوشي افراطي با حيوانات خانگي
بايد زودتر برسم خونه… بچه تنهاست… تازه هنوز غذايش را هم نداده ام… نمي دونم تو تنهايي چيکار مي کنه … يکي دو روزه برا هوا خوري هم نرسيدم بيرون ببرمش… اين ماه وقت واکسنشه بايد سر موقع اونجا باشم.
در گذشته وقتي اين کلمات و جملات را مي شنيديم نا خواسته به ياد يک پدر يا مادر مسئول مي افتاديم که تمامي حرکات و نحوه بزرگ شدن کودکانشان برايشان مهم بود، اما با توجه به ورود و حضور در دنياي مدرن و تکنولوژيک و البته اين نکته مهم که بچه مايه دردسر و مسئوليت است اين واژه ها بيشتر براي پاپي و فندقي و رکس و هزاران اسم اين دست که در واقع همان حيوانات خانگي هستند به کار مي رود و نکته جالب هم اينجاست که انساني با قدرت تفکر و البته توانايي توليد مثل تمام توجه و حساسيت حس پدر يا مادر بودن خود را به موجود زنده اي آنهم از جنس حيوان مي دهند که حتي قدرت تکلم اوليه را هم ندارد و جالبتر آنکه با اگر تنها يک ساعت از وقت خود را پاي زندگي اين افراد بگذاري با تمام وسواس و به قول امروزي ها کلاسي که مي گذارند، تمام حرکات غير ارادي اين حيوانات را به راحتي مي پذيرند و برايشان عادي قلمداد مي شود.

بيماريهاي قابل انتقال از طريق حيوانت خانگي
مهم ترين و متداولترين بيماريهاي قابل انتقال بين حيوان و انسان در کشور ما هاري، کيست هيداتيک، تب مالت، سياه زخم و ... است که مي توان به آنها اشاره کرد. البته بيماريهايي همچون جنون گاوي، تب کريمه کنگو و آنفلوآنزاي پرندگان را نيز نبايد ناديده بگيريم، چرا که خطر ورود و شيوع آنها همواره ما را تهديد مي کند.

رواج سگ بازي ميان جوانان ايراني
بر اساس آمار هاي به دست آمده در رابطه با علت شيوع سگ بازي در ميان جوانان و برخي خانواده هاي ايراني ، تلاش براي دست يافتن به گونهاي پرستيژ اجتماعي در محيطهاي شهري ازجمله مهمترين انگيزههايي است که برخي از افراد را به نگهداري و نمايش عمومي حيوانات خانگي ترغيب ميکند و جوانان با مشاهده اين حرکت در ميان قشر مرفه و به ظاهر متجدد ، براي عقب نماندن از قافله به اين پديده مخرب اجتماعي گرايش پيدا مي کنند .
گفتني است؛ در حالي رواج نگهداري از حيوانات خانگي به خانوادههاي متوسط جامعه هم کشيده شده و جزء لاينفکي از زندگي شهري و کلاس اجتماعي آنها شده است که کارشناسان اجتماعي معتقدند تعداد بسياري از جوانان بي آنکه حداقل اطلاعاتي از نگهداري، مشکلات و بيماريهاي آن و شناخت شخصيتي حيوان داشته باشند اين کار را انجام داده و بيشر از ماهيت اصلي نگهداري و ارتباط با حيوان، نمايش حيوان و نشان دادن تجدد و کلاس فرهنگي مدنظر آنهاست.

متاسفانه، نگهداري از حيوانات خانگي در ايران، رفتهرفته به يک نوع چشم و همچشمي تبديل شده است و به تدريج امکان دارد به هر خانواده اي که يک سگ کوچک را در ميان فرزندان خود بزرگ نکند لقب عقب مانده داده شود.
منبع:دانا